DAKIDARRÍA CON NÓS
Neste
curso aprendemos un montón de cousas coa música, e moitas delas da man dun
grupo chamado Dakidarría, un grupo que coñecimos a través das súas cancións
como:
"Violeta"
que fala da historia das desigualdades , de mulleres escravas vivindo en
inferioridade. De mulleres que se revelan e nos dan exemplo de valor. Violeta regálanos
esperanza coas súas palabras, nada contracorrente buscando un mundo máis feliz para poder vivir en igualdade.
Ou
"Terra" a nosa Terra , coas pallozas, as praias de Massó, Vigo,
Carballiño, Salvaterra do Miño, Cangas, Ordes, e ese anaco da nosa terra que
añadimos nós que é Bembrive.
Unha terra fermosa cunha lingua nosa para escoitar aprender e compartir.
Unha terra fermosa cunha lingua nosa para escoitar aprender e compartir.
No momento que se barallou a posibilidade de que puideran visitarnos empezou a
nosa conta atrás.
Día 30
de maio, Ana chama a porta e di que alguén pregunta por nós,e
entra ....Dakidarría.
Aínda
que o grupo o compoñen 8 entraron pola porta 5 deles; Anxo, Joaquín, Jorge,
Gabri e David, e nós,..., emocionadas, emocionados, nervosos e nervosas,
sentindo un montón de cousas e querendo saber máis deles, para iso abordámolos con
preguntas nunha rolda de prensa.
Contáronnos que cando cantan senten alegría e que están a facer o que teñen
que facer porque a música gústalles dende sempre .
Algúns coñecéronse no instituto e formaron o grupo porque estaban aburridos
e por iso de..”facer algo”..e contar cousas que lles pasaban e o que vían,
contar iso transformouse en algo bo para eles. Lévanse entre eles como irmáns.
Compoñen as cancións entre todos, en equipo, a cada un deles vaiselle ocurrindo
algo e unha cousa leva a outra.
A súa musica ten estilo propio, estilo da ría de Vigo, onde ten cabida o rock, punk ,ska, reagee, rumba, hip-hop,
rap.
A súa canción favorita é Terra e o
seu primeiro concerto foi hai 15 anos, en febreiro do 2002, no bar Patos, polo afundimento
do Prestige.
De pequenos; Anxo quería ser, futbolista, Vilas cociñeiro porque gústalle cociñar e comer; Gabri
profesor, aínda que prefire cantar para poder berrar; Joaqui, astronauta e Xavi,
mariñeiro ata que se deu conta que ser mariñeiro era moi duro.
Despois da rolda de prensa baixamos a clase de música, alí o alumnado de
3º e 4º B de Chans xunto coas súas
profesoras tivemos o privilexio de escoitar un mini concerto representado por
estes artistas.
Cantamos con eles, bailamos, tocamos palmas, recollemos autógrafos e tamén algún
que outro agasallo.
Oito persoas simpáticas, próximas, moi xenerosas a hora de responder ás nosas
preguntas, co seu tempo e cos seus agasallos.
Oito músicos que fan música con moita marcha. Encántanos¡ Que a utilizan
para contar todas esas cousas que non lles gustan do que viven, o as que lles
gustaría mellorar.
Non saben estar "calados" e iso foi o que nos achegou a eles.
Grazas Dakidarría.
No hay comentarios:
Publicar un comentario